ध्येयं वदन्ति शिवमेव हि केचिदन्ये
शक्तिं गणेशमपरे तु दिवाकरं वै ।
रूपैस्तु तैरपि विभासि यतस्त्वमेव
तस्मात्तवमेव शरणं मम दीनबन्धो ।।1
नो सोदरो न जनको जननी न जाया
नैवात्मजो न च कुलं विपुलं बलं वा ।
सन्दृश्यते न किल कोपि सहायको मे
तस्मात्तवमेव शरणं मम दीनबन्धो ।।2
नोपासिता मदमपास्य मया महान्त-
स्तीर्थानि चास्तिकधिया न हि सेवितानि ।
देवार्चनं च विधिवन्न कृतं कदापि
तस्मात्तवमेव शरणं मम दीनबन्धो ।।3
दुर्वासना मम सदा परिकर्षयन्ति
चित्तं शरीरमपि रोगगणा दहन्ति ।
संजीवनं च परहस्तगतं सदैव
तस्मात्तवमेव शरणं मम दीनबन्धो ।।4
पूर्वं कृतानि दुरितानि मया तु यानि
स्मृत्वाखिलानि हृदयं परिकम्पते मे ।
ख्याता च ते पतितपावनता तु यस्मात्
तस्मात्तवमेव शरणं मम दीनबन्धो ।।5
दु:खं जराजननजं विविधाश्च रोगा:
काकश्वसूकरजनिर्निरये च पात: ।
ते विस्मृते फलमिदं विततं हि लोके
तस्मात्तवमेव शरणं मम दीनबन्धो ।।6
नीचोपि पापवलितोपि विनिन्दितोपि
ब्रूयात्तवाहमिति यस्तु किलैकवारम् ।
तं यच्छसीश निजलोकमिति व्रतं ते
तस्मात्तवमेव शरणं मम दीनबन्धो ।।7
वेदेषु धर्मवचनेषु तथागमेषु
रामायणेपि च पुराणकदम्बके वा ।
सर्वत्र सर्वविधिना गदितस्त्वमेव
तस्मात्तवमेव शरणं मम दीनबन्धो ।।8
इति श्रीमत्परमहंसस्वामिब्रह्मानन्दविरचितं श्रीहरिशरणाष्टकं सम्पूर्णम्
टिप्पणियाँ
एक टिप्पणी भेजें