सह् (सहन करना) – आत्मनेपदी

लट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	सहते	सहेते	सहन्ते
मध्‍यमपुरुष:	सहसे	सहेथे	सहध्वे
उत्‍तमपुरुष:	सहे	सहावहे	सहामहे

लृट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	सहिष्यते	सहिष्येते	सहिष्यन्ते
मध्‍यमपुरुष:	सहिष्यसे	सहिष्येथे	सहिष्यध्वे
उत्‍तमपुरुष:	सहिष्ये	सहिष्यावहे	सहिष्यामहे

लड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	असहत	असहेताम्	असहन्त
मध्‍यमपुरुष:	असहथाः	असहेथाम्	असहध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	असहे	असहावहि	असहामहि

लोट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	सहताम्	सहेताम्	सहन्ताम्
मध्‍यमपुरुष:	सहस्व	सहेथाम्	सहध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	सहै	सहावहै	सहामहै

विधिलिड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	सहेत	सहेयाताम्	सहेरन्
मध्‍यमपुरुष:	सहेथाः	सहेयाथाम्	सहेध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	सहेय	सहेवहि	सहेमहि

आशीर्लिड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	सहिषीष्ट	सहिषीयास्ताम्	सहिषीरन्
मध्‍यमपुरुष:	सहिषीष्ठाः	सहिषीयास्थाम्	सहिषीध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	सहिषीय	सहिषीवहि	सहिषीमहि

लिट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	सेहे	सेहाते	सेहिरे
मध्‍यमपुरुष:	सेहिषे	सेहाथे	सेहिध्वे
उत्‍तमपुरुष:	सेहे	सेहिवहे	सेहिमहे

लुट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	सोढा	सोढारौ	सोढारः
मध्‍यमपुरुष:	सोढासे	सोढासाथे	सोढाध्वे
उत्‍तमपुरुष:	सोढाहे	सोढास्वहे	सोढास्महे

लुड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	असहिष्ट	असहिषाथाम्	असहिसत
मध्‍यमपुरुष:	असहिष्ठाः	असहिषाताम्	असहिढ्वम्
उत्‍तमपुरुष:	असहिषि	असहिष्वहि	असहिष्महि

लृड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	असहिष्यत	असहिष्येताम्	असहिष्यन्त
मध्‍यमपुरुष:	असहिष्यथाः	असहिष्येथाम्	असहिष्यध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	असहिष्ये	असहिष्यावहि	असहिष्यामहि

इति