मुद् (प्रसन्न होना) – आत्मनेपदी

लट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	मोदते	मोदेते	मोदन्ते
मध्‍यमपुरुष:	मोदसे	मोदेसे	मोदध्वे
उत्‍तमपुरुष:	मोदे	मोदावहे	मोदामहे

लृट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	मोदिष्यते	मोदिष्येते	मोदिष्यन्ते
मध्‍यमपुरुष:	मोदिष्यसे	मोदिष्येथे	मोदिष्यध्वे
उत्‍तमपुरुष:	मोदिष्ये	मोदिष्यावहे	मोदिष्यामहे

लड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	अमोदत	अमोदेताम्	अमोदन्त
मध्‍यमपुरुष:	अमोदथाः	अमोदेथाम्	अमोदध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	अमोदे	अमोदावहि	अमोदामहि

लोट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	मोदताम्	मोदेताम्	मोदन्ताम्
मध्‍यमपुरुष:	मोदस्व	मोदेथाम्	मोदध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	मोदै	मोदावहै	मोदामहै

विधिलिड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	मोदेत	मोदेयाताम्	मोदेरन्
मध्‍यमपुरुष:	मोदेथाः	मोदेयाथाम्	मोदेध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	मोदेय	मोदेवि	मोदेमहि

आशीर्लिड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	मोदिषीष्ट	मोदिषीयास्ताम्	मोदिषीरन्
मध्‍यमपुरुष:	मोदिषीष्ठाः	मोदिषीयास्थाम्	मोदिषीध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	मोदिषीय	मोदिषीवहि	मोदिषीमहि

लिट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	मुमुदे	मुमुदाते	मुमुदिरे
मध्‍यमपुरुष:	मुमुदिषे	मुमुदाथे	मुमुदिध्वे
उत्‍तमपुरुष:	मुमुदे	मुमुदिवहे	मुमुदिमहे

लुट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	मोदिता	मोदितारौ	मोदितारः
मध्‍यमपुरुष:	मोदितासे	मोदितासाथे	मोदिताध्वे
उत्‍तमपुरुष:	मोदिताहे	मोदितास्वहे	मोदितास्महे

लुड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	अमोदिष्ठ	अमोदिषाताम्	अमोदिषत
मध्‍यमपुरुष:	अमोदिष्ठाः	अमोदिषाथाम्	अमोदिढ्वम्
उत्‍तमपुरुष:	अमोदिषि	अमोदिष्वहि	अमोदिष्महि

लृड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	अमोदिष्यत	अमोदिष्येताम्	अमोदिष्यन्त
मध्‍यमपुरुष:	अमोदिष्यथाः	अमोदिष्येथाम्	अमोदिष्यध्वम्
उत्‍तमपुरुष:	अमोदिष्ये	अमोदिष्यावहि	अमोदिष्यामहि

इति